Poszłam wczoraj do mojej pani doktor, do której zawsze chodzę i zadałam jej kilka pytań. Głównym tematem naszej dyskusji były sińce pod oczami. Naszą rozmowę mogę krótko zatytułować: „Cienie pod oczami – objawem jakich schorzeń mogą być sińce pod oczami?”. Od zawsze bardzo interesował mnie ten temat, więc cieszyłam się, że mam z kim o tym porozmawiać.
Moja pani doktor powiedziała mi, że sińce pod oczami zazwyczaj nie są wcale objawem żadnej choroby. Okazało się, że zwykle pojawiają się wtedy, kiedy po prostu się nie wyśpimy albo jesteśmy zmęczeni. Nie powinny nas one wtedy specjalnie martwić, bo zniknął same po chwili odpoczynku. Czasem wystarczy tylko zmienić styl życia, spać trochę dłużej i problem sam zniknie tak szybko, jak się pojawił.
Jednak kiedy są one naprawdę bardzo ciemne i towarzyszą im inne objawy (jak na przykład bóle głowy, częste oddawanie moczu czy wzmożona senność w dzień), możemy zacząć się martwić, bo wtedy mogą się one wiązać z innymi chorobami. Jakimi?
Zadałam to pytanie mojej pani doktor, a ona zaczęła mi wymieniać całą listę schorzeń. Pierwszym z nich była niedoczynność tarczycy. Powoduje ona przenikanie złożonych cząsteczek cukru pod skórę, przez co mogą powstawać przebarwienia, także wokół oczu. Kolejną chorobą było zapalenie skórno-mięśniowe, które miało jakąś długą łacińską nazwę, której nie byłam w stanie zapamiętać. Inną dolegliwością, przy której mogą pojawić się cienie pod oczami było alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa. Wtedy sińce pod oczami to cienie alergiczne, które pokazują, że nasze błony śluzowe i zatoki są przekrwione. Ostatnią chorobą, jaką wymieniła mi pani doktor było atopowe zapalenie skóry, przy którym niemal zawsze pojawiają się cienie pod oczami, ale też spuchnięte powieki. Wszystko to brzmiało naprawdę strasznie, więc postanowiłam, że jak tylko wrócę do domu, to utnę sobie długą drzemkę, żeby przekonać się czy moje sińce znikną, czy będę musiała udać się na badania. Na szczęście po długim śnie moje cienie zniknęły.
