Cykle nieregularne to zmora każdej kobiety. Nie dość, że rujnują plany dotyczące przyszłości, to na dodatek mogą, choć nie muszą, być pierwszym symptomem poważnych chorób i schorzeń.
Cykl menstruacyjny waha się pomiędzy 20 – 45 dniami, gdzie wynik idealny to przedział między 22 a 35 dniami. Odchylenia od wyniku idealnego zdarzają się bardzo często z racji, iż każda kobieta posiada specyficzny organizm, który w różnym stopniu reaguje na bodźce z zewnątrz, jak i wewnątrz organizmu. Właśnie te bodźce powodują nieregularność w cyklach miesiączkowych. Należą do nich m.in.
– silny stres wywołany np. natłokiem pracy i obowiązków
– zaburzenia hormonalne wywołane np. rozpoczęciem kuracji antykoncepcyjnej
– mała ilość snu
– przemęczenie
– przebyta choroba
– zmiany w wadze
– wysiłek fizyczny
– zmiana klimatu np. podczas podróży wakacyjnej, najczęściej przy podróży samolotem
Najczęściej rozchwianie cyklu objawia się w młodym wieku, gdy dziewczynki przechodzą pierwsze przemiany zewnętrzne, jak i wewnętrzne. Wtedy też w ich organizmach kształtuje się pewna równowaga hormonalna. Jednak zanim to nastąpi musi minąć pewien czas. Podobne rozchwianie następuje w okresie przekwitania i może być zwiastunem menopauzy.
Cykle nieregularne charakteryzują się skąpymi bądź bardzo obfitymi miesiączkami i najczęściej wskazują na problem gospodarki wewnątrz hormonalnej, której głównym fundamentem w przypadku menstruacji jest wskaźnik prolaktyny. Od jego wahań w dużej mierze zależy regularność i długość miesiączek.
Nieregularność dużo rzadziej wskazuje na schorzenia dotyczące m.in. jajników (zespół policystyczny), endometriozę, zaburzenia funkcjonowania tarczycy, cukrzycę, chorobę wątroby np. autoimmunologiczne zapalenie wątroby.
Przy powtarzającym się problemie nieregularnych cykli niezbędna jest wizyta u specjalisty. Nim to jednak nastąpi można sięgnąć po domowe sposoby np. preparaty ziołowe, leki homeopatyczne, produkty bogate w soję, jedzenie jabłek, gruszek, płatków owsianych oraz picie czerwonego wina. Potwierdzenie nieregularności cykli znajdziemy tylko po wizycie u lekarza specjalisty i wykonaniu niezbędnych badań np. USG jajników.
