Prawa i obowiązku stron umowy w transporcie międzynarodowym są regulowane przez przepisy Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego, czyli Konwencję CMR z 1956 roku. Dokument ten został znowelizowany z 1978 roku. Zawarte w konwencji przepisy dotyczą przewozu towarów w celach zarobkowych między przynajmniej dwoma krajami. W umowie jeden kraj musi być sygnatariuszem. Dodatkowo CMR wyznacza wzór międzynarodowego listu przewozowego, który jest podstawowym dokumentem w przewozach międzynarodowych. Polską ustawą regulującą umowy w transporcie międzynarodowym jest Prawo przewozowe z 2004 roku. Prawa i obowiązki stron w przewozach międzynarodowych reguluje ponadto Ustawa o transporcie drogowym z 6 września 2001 roku, którą znowelizowano w sierpniu 2005. Dodatkowo w Polsce znaczenie w międzynarodowym transporcie ma Kowencja celna. Dokument ten dotyczy przewozu towarów z zastosowaniem karnetów TIR. Konwencja z 1959 (znowelizowana w 1975) z Genewy określa zasady wydawania karnetów TIR. Zezwolenia te umożliwiają przewóz ładunków samochodami ciężarowymi bez kontroli celnej przy przekraczaniu granic. Konwencja nie obowiązuje w Unii Europejskiej, która ma własne przepisy regulujące transport międzynarodowy.
