Trzeba niepochlebnie zauważyć, że kuchnia azjatycka w dużym stopniu kojarzy się z tak zwanymi chińskimi zupkami. Danie to może i jest ekspresowe, ale niekoniecznie pożywne, stereotyp ten jednak wiele ujmuje azjatyckim tradycjom kulinarnym. Przede wszystkim zauważmy, że w kategoriach tej kuchni wymienia się smaki japońskie, chińskie oraz wietnamskie. Pomimo, że należą one do jednej kategorii nazywanej kuchnią azjatycką to bywa, iż dość konkretnie się różnią. Wspólna jest dbałość o dobór składników, gdyż jest to gotowanie raczej zdrowe, esencjonalne ponieważ ciężko odnaleźć potrawę, która nie składałaby się z dużej ilości warzyw. Mało tego, sposób ich przyrządzania, czyli np. gotowanie na parze albo szybkie przyrządzanie w wokach w bardzo wysokich temperaturach sprawia, że zachowuje się więcej witamin i składników odżywczych, niż przy klasycznym gotowaniu. Azjatyckie dania bywają również dość charakterystyczne dzięki stosowaniu niedocenianej w Polsce soi. U nas kojarzy się ona raczej z wegetarianizmem, a klasyczni i typowi “mięsożercy” raczej omijają ten produkt szerokim łukiem nie zdając sobie sprawy, ile tracą, zarówno pod względem smaku, jak i wartości. Chilli, imbir czy np. curry są przyprawami, które można wyczuć w większości potraw azjatyckich. Być może dzięki temu są one na tyle charakterystyczne, że nie sposób pomylić ich z innymi tradycjami kulinarnymi. I, oczywiście, pamiętajmy o ryżu. Główny składnik wielu dań, niezastąpiony i jedyny w swoim rodzaju, ponieważ podawany na wiele różnych sposobów, pożywny i sycący, czyli tzw. król kuchni azjatyckiej. Koniecznie jedzony pałeczkami!
