Jeżeli niestety zauważyłeś u siebie dokuczliwe objawy dolegliwości alergii, takie jak na przykład zatkany nos, dokuczliwy katar, czy też pokrzywka, to koniecznie powinieneś zażyć odpowiednie leki, najlepiej takie, które nie spowodują, że będziesz senny, a jednocześnie pozwolą Ci się skutecznie pozbyć dolegliwości alergicznych. Desloratadyna, to lek nowej generacji, które to nie podlegają metabolizmowi wątrobowemu, nie wywierają wpływu na ośrodkowy układ nerwowy i nie mają toksycznego wpływu na mięsień sercowy.
Histamina w naszym organizmie
Histamina to wydzielany przez nasz ustrój związek chemiczny – tzw. eterocykliczna amina pochodna imidazolu. Związek ten wywołuje kilka reakcji w organizmie. Po pierwsze jako mediator zapalenia może wywołać silną reakcję zapalną w niektórych narządach. Może też zwiększać przepuszczalność najmniejszych naczyń żylnych oraz rozszerzać naczynia krwionośne. Zbyt duże wydzielanie histaminy – wywołane silną reakcją alergiczną powoduje obfite wysięki surowicy krwi do tkanek oraz obrzęki. W wyniku tego pojawia się zaczerwienienie, lokalny lub ogólny stan zapalny. Histamina może też działać jako tzw. neuroprzekaźnik. Wówczas działa na tzw. receptory H2 w naszym sercu powodując np. przyspieszenie tętna i zwiększenie wydajności jego pracy. Ponadto pobudza wydzielanie soków trawiennych w żołądku, itp. Histaminę organizm sam może go wytwarzać i magazynować w komórkach odpornościowych. Może też ją wchłonąć z pokarmów które w ten związek obfitują.
Jak działa desloratydyna?
Desloratadyna jest pozbawionym działania uspokajającego, długo działającym antagonistą histaminy, wykazującym selektywną antagonistyczną aktywność w stosunku do obwodowych receptorów H1. Przeciwalergiczne właściwości desloratadyny obejmują hamowanie uwalniania prozapalnych cytokin (takich jak IL-4, IL-6, IL-8 i IL-13) z komórek tucznych i bazofilów, a także hamowanie ekspresji selektyny P na powierzchni komórek śródbłonka. U pacjentów z alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa desloratadyna skutecznie łagodzi takie objawy, jak: kichanie, wyciek z nosa i świąd, a także świąd oczu, łzawienie i zaczerwienienie oraz świąd podniebienia. U pacjentów z pokrzywką zmniejsza liczbę i rozmiar zmian pokrzywkowych oraz łagodzi świąd skóry. Desloratadyna praktycznie nie przenika do o.u.n., dzięki czemu nie wywiera działania uspokajającego, nie wywołuje senności ani nie wpływa na aktywność psychomotoryczną. Desloratadyna szybko wchłania się z przewodu pokarmowego (ok. 30 min), osiągając Cmax po około 3 h. Działanie leku utrzymuje się przez 24 h. Wiązanie z białkami osocza wynosi 83-87%. T0,5 wynosi 27h.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na desloratadynę, loratadynę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
Efekty uboczne
Często może występować ból głowy, suchość błony śluzowej jamy ustnej, zmęczenie, bezsenność (u dzieci <2 lat), biegunka (u dzieci <2 lat), gorączka (u dzieci <2 lat). Bardzo rzadko: omamy, zawroty głowy, senność, bezsenność, nadmierna aktywność psychoruchowa, napady drgawek, tachykardia, kołatanie serca, ból brzucha, nudności, wymioty, niestrawność, biegunka, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększenie stężenia bilirubiny, zapalenie wątroby, ból mięśni, reakcje nadwrażliwości (tj. anafilaksja, obrzęk naczynioruchowy, duszność, świąd, wysypka i pokrzywka. Częstość nieznana: nadwrażliwość na światło.
Desloratydyna – środki ostrożności
Desloratydynę, należy zawsze naprawdę bardzo, ale to bardzo ostrożnie stosować u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek. U dzieci <2 lat szczególnie trudno odróżnić alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa od innych postaci zapalenia błony śluzowej nosa. Należy wziąć pod uwagę brak objawów zakażenia górnych dróg oddechowych lub zmian organicznych, a także wywiad, badanie fizykalne oraz wyniki odpowiednich badań laboratoryjnych i testów skórnych. Około 6% dorosłych i dzieci w wieku 2-11 lat ma fenotyp związany z wolnym metabolizmem desloratadyny i stwierdza się u nich większą ekspozycję. Nie badano działania desloratadyny u dzieci w wieku <2 lat, które mają spowolniony metabolizm. Bezpieczeństwo stosowania u dzieci w wieku 2-11 lat, które mają spowolniony metabolizm jest takie samo jak u dzieci z normalnym metabolizmem. Nie zostało ustalone bezpieczeństwo i skuteczność stosowania roztworu doustnego u dzieci <1 rż., tabl. powl. u dzieci <12 lat. Doświadczenie z badań klinicznych dotyczących stosowania desloratadyny u dzieci w wieku 1-11 lat oraz u młodzieży w wieku 12-17 lat jest ograniczone. Ze względu na zawartość sorbitolu, roztworu doustnego nie należy stosować u pacjentów z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy.
Desloratydyna – dawkowanie
Doustnie. Dorośli i młodzież ≥12 lat: 5 mg (1 tabl. lub 10 ml roztworu doustnego) raz na dobę. Dzieci 6-11 lat: 2,5 mg (5 ml roztworu doustnego) raz na dobę; dzieci 1-5 lat: 1,25 mg (2,5 ml roztworu doustnego) raz na dobę. W leczeniu okresowego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa należy postępować zgodnie z oceną przebiegu choroby u danego pacjenta w przeszłości, przerwać leczenie po ustąpieniu objawów i wznowić po ich ponownym wystąpieniu. W przewlekłym alergicznym zapaleniu błony śluzowej nosa można zastosować leczenie ciągłe w trakcie okresów ekspozycji na alergen. Lek może być przyjmowany niezależnie od posiłków.
