Bardzo często grzybica kojarzona jest z niegroźną infekcją, którą spotkać można, zwłaszcza na skórze bądź paznokciach i możemy bez żadnych zbędnych problemów, pozbyć się jej, jeżeli zastosujemy specjalną maść. Jednakże nie jest tak, jak myślimy, ponieważ grzybica może okazać się naprawdę niezwykle groźna i może zainfekować cały nasz organizm, w tym również serce oraz mózg. Grzybica ogólnoustrojowa to najbardziej uciążliwy i niebezpieczny rodzaj grzybicy. Grzybica wewnątrzustrojowa daje wiele niecharakterystycznych objawów, co utrudnia jej rozpoznanie. A nieleczona w niektórych przypadkach może doprowadzić do zagrażającej życiu posocznicy, czyli sepsy drożdżakowej. Dlatego też nigdy nie możemy lekceważyć grzybicy i zawsze musimy podjąć wszelkie niezbędne działania, żeby się jej pozbyć.
Jakie są przyczyny grzybicy ogólnoustrojowej?
Grzybica ogólnoustrojowa może występować powierzchniowo i ograniczać się do skóry lub śluzówek. Zagrzybienie może dotyczyć również narządów wewnętrznych organizmu (grzybica wewnątrzustrojowa). Poszukując przyczyn grzybicy ogólnoustrojowej, należy wziąć pod uwagę nasilenie objawów, miejsce ich występowania i czynniki ryzyka. W przypadku pacjentów bez niedoborów odporności, ogólnie zdrowych i nie przyjmujących antybiotyków spodziewamy się raczej grzybów candida ograniczonych do powierzchni skóry między palcami – zwłaszcza na stopach, a także w pachwinach. Znaczenie mają tutaj warunki sprzyjające kolonizacji Candida albicans i wywoływania objawów grzybicy skóry. Zwłaszcza jeśli pacjenci cierpią na nadmierną potliwość lub zaniedbują się higienicznie. Z drugiej strony infekcji grzybiczej mogą też sprzyjać zbyt częste kąpiele, zwłaszcza jeśli skóra nie jest wycierana do sucha, a w niektórych okolicach ciała powierzchnia pozostaje wilgotna. Poza tym ryzyko zagrzybienia organizmu wzrasta w przypadku korzystania z cudzego obuwia (np. na kręgielni lub lodowisku), kontaktu z posadzką na basenie lub innych miejscach użytku publicznego. Zagrożenie przeniesienia grzybów jest wysokie również przy korzystaniu z cudzych ręczników kąpielowych, grzebieni do włosów i innych przyborów toaletowych lub służących do higieny osobistej.
Grzybica ogólnoustrojowa – objawy
Grzybica ogólnoustrojowa daje wiele nieswoistych objawów. Jednak w związku tym, że w pierwszej kolejności Candida atakuje jelito grube, choroba zaczyna się od dolegliwości ze strony układu pokarmowego, takich jak: gazy, nudności, wzdęcia, biegunki, zaparcia, bóle brzucha, nieprzyjemny zapach z ust. Pojawia się także nadmierny apetyt na słodycze, które są źródłem niezbędnego do namnażania się drożdżaków cukru. Jeśli mikroflora jelitowa nie zostanie w porę odbudowana, dochodzi do kolejnego etapu choroby, czyli do przedostania się grzybów do krwioobiegu i poszukiwania przez nie narządów, które mogłyby zasiedlić (np. zatoki, migdałki czy pochwa). W ten sposób zostają rozsiane po całym organizmie. Wówczas zwykle powodują nawracające stany zapalne układów i narządów, które zajęły (np. zapalenie zatok).
Grzybica ogólnoustrojowa – leczenie
W przypadku infekcji grzybiczych podstawą leczenia jest odpowiednia dieta, która pozwoli oczyścić organizm z nadmiaru drożdżaków i toksyn wyprodukowanych przez nie, a tym samym przywróci równowagę flory jelitowej. Przede wszystkim z diety należy wyeliminować wszystkie ww. produkty, które są pożywką dla grzybów i sprzyjają ich namnażaniu, i zastąpić je produktami bogatymi w błonnik, takimi jak kasze, płatki owsiane, pieczywo żytnie i orkiszowe, warzywa i owoce (ale tylko kwaśne, takie jak cytryny czy grejpfruty). W jadłospisie nie może zabraknąć także ryb i mięsa (z wyjątkiem wieprzowiny). Z tłuszczów warto sięgać po oliwę z oliwek, a z produktów mlecznych – po mleko czy maślanki (jednak bardziej polecane są te na bazie mleka koziego i owczego niż krowiego). Niewskazane jest spożywanie kiszonej kapusty i innych produktów, które poddane były fermentacji, a także kefirów, gdyż w ich skład wchodzą drożdże. Poza tym należy unormować tryb życia – dbać o wystarczając ilość snu, rzucić używki, zacząć uprawiać sport. Jeśli objawy nie ustąpią, należy zgłosić się do lekarza, który może zlecić zażywanie leków przeciwgrzybiczych. Oczywiście powinno być ono połączone z właściwą dietą i stylem życia. Niestety, leczenie grzybicy ogólnoustrojowej jest procesem trudnym i długotrwałym. Nawet jeśli objawy ustąpią, nie należy rezygnować z właściwej diety, by nie dopuścić do ponownego namnażania się grzybów.
Grzybica ogólnoustrojowa – profilaktyka
Profilaktyka, w wypadku tak poważnej choroby, jaką jest grzybica ogólnoustrojowa, nie sprowadza się do działania jednokierunkowego. Po pierwsze, obowiązują nas wszystkie zalecenia związane z profilaktyką drożdżycy jelita grubego, czyli min.:
•przestrzeganie zasad zdrowego odżywiania (ze szczególnym uwzględnieniem kontrolowania ilości spożywanych węglowodanów oraz odpowiednio dokładne przeżuwanie pokarmów)
•unikanie terapii antybiotykami, przyjmowania leków hormonalnych
•przyjmowanie leków osłonowych w przypadku, gdy kuracja antybiotykami musi być podjęta
