W naszym organizmie, wapń jest po prostu niezbędna a lista funkcji, za jakie odpowiada wapń w naszym organizmie, jest naprawdę bardzo długa. Wapń jest składnikiem zębów i kości, w których występuje głównie jako węglan wapnia oraz w postaci hydroksofosforanów. Jest potrzebny do zachowania prawidłowej pobudliwości mięśniowo-nerwowej, czynności serca, przepuszczalności błon komórkowych, aktywności enzymatycznej oraz wzrostu i rozwoju organizmu. Jeżeli w naszym organizmie, mamy niedobór, jak również nadmiar wapnia, to może się to naprawdę bardzo źle skończyć dla naszego całego organizmie. Zauważyć można, że zdecydowanie częściej spotykany jest niedobór, aniżeli nadmiar wapnia w naszym organizmie, a to wszystko, dlatego że źle się odżywiamy. Dowiedz się, jak można rozpoznać, czy mamy niedobór wapnia i co zrobić, żeby zwiększyć jego ilość w naszym organizmie.
Jaką rolę spełnia wapń w całym naszym organizmie
Główną jednak rolę odgrywa wapń, gdy współdziała z komórkami mięśniowymi. To właśnie wapń zmusza mięśnie do kurczenia się i rozkurczania. Uczestniczy w tym procesie 1% wapnia zawartego we krwi. Życie nasze w dużym stopniu zawdzięczamy działaniu wapnia, ponieważ wszystko w naszym organizmie oparte jest na kurczeniu i rozkurczaniu -mięśnie, serce, jelita, oczy itd. Miliardy jonów wapnia wchodzą do komórek i wychodzą z nich, a my dzięki temu żyjemy. Jeden procent Ca we krwi to bardzo mało, dlatego organizm magazynuje go w kościach, zębach, paznokciach, włosach. Niedobór wapnia w kościach odczuwamy najszybciej, bo gdy brakuje wapnia we krwi, organizm pobiera go z kości. Organizm bardzo o to dba. Jak się to odbywa? Wapń dostarczamy organizmowi głównie z pożywieniem, lecz okazuje się, że wapń pochodzący z roślin nie jest w naszym organizmie przyswajany. Lepiej przyswajany jest wapń pochodzenia zwierzęcego, a są to chrząstki, kości i produkty mleczne.
Jakie są objawy niedoboru wapnia oraz skutki jego nadmiaru?
Niedobór wapnia (hipokalcemia), jak i nadmiar wapnia nie jest dobry dla organizmu. W ciele dorosłego człowieka jest ok. 1,2 kg wapnia, z czego 99 procent znajduje się w kościach i zębach. Reszta jest rozsiana po wszystkich komórkach. To wapń reguluje układ nerwowy, poprawiając przekazywanie impulsów nerwowych, a przede wszystkim kontroluje krzepnięcie krwi. Zasoby wapnia w niekostnych komórkach organizmu ludzkiego są odnawiane nawet 30 razy dziennie. Jeśli w tych komórkach brakuje pierwiastka i zagrożone jest sprawne działanie układu nerwowego, pobierany jest on z kości. Gdy wapń utrzymuje się na właściwym poziomie, mamy mocne kości, zdrowe zęby, prawidłową krzepliwość krwi, którą można zmierzyć np. wykonując koagulogram. Odpowiednie stężenie tego pierwiastka to również sprawne mięśnie, odprężone nerwy, zdrowy sen, pogodny nastrój poczucie szczęścia. Kolejna korzyść to szybkie gojenie się ran.
Co jeść, żeby dostarczać naszemu organizmowi wapno
Bardzo dużo wapnia w sobie, mają między innymi produkty, takie jak mleko i jego przetwory, jajka, konserwy rybne zawierające kościec, takie jak szproty czy sardynki, pieczywo, mąka, gruboziarniste kasze, rośliny strączkowe, warzywa liściaste, orzechy jak również kakao.
Jak zdiagnozować niedobór wapnia
Hipokalcemię podejrzewać można, gdy pojawią się wskazujące na nią objawy lub w przypadku współistnienia chorób, z którymi hipokalcemia często współistnieje (choroby nerek, wątroby). Podstawowym badaniem stosowanym w rozpoznawaniu hipokalcemii jest oznaczenie poziomu wapnia we krwi. Uważa się, że jest on obniżony, gdy stężenie wapnia w próbce krwi żylnej wynosi mniej niż 2.25 mmol/l lub 9 mg/dl. Za działanie biologiczne wapnia odpowiedzialna jest jego forma zjonizowana, która stanowi tylko około połowę jego części zawartej w krwi, ważnym etapem diagnostyki jest badanie poziomu wapnia zjonizowanego. Zdarza się, że objawy hipokalcemii nie rozwijają się mimo obniżenia poziomu wapnia całkowitego, gdyż poziom wapnia zjonizowanego jest prawidłowy.
Leczenie niedoboru wapnia
Po zdiagnozowaniu obniżenia wapnia we krwi, kluczowe jest ustalenie przyczyn takiego stanu. We wszystkich przypadkach, w których jest to możliwe, podstawą jest tzw. leczenie przyczynowe – ma ono na celu wyrównanie poziomu wapnia poprzez usunięcie przyczyny jego obniżenia. Jedyna sensowna metoda leczenia to w tym przypadku przede wszystkim uzupełnianie zasobów wapnia w organizmie. Można to robić na wiele sposobów.
- Gdy tylko zaczniesz podejrzewać, że możesz cierpieć na niedobór wapnia, dodaj do swojej diety produkty bogate w wapń, na przykład zielone warzywa, fasola, orzechy, owoce morza, sok pomarańczowy itd.
- Przyjmowanie niektórych leków może być związane ze stałym wypłukiwaniem wapnia z organizmu, dotyczy to zwłaszcza środków moczopędnych. Możesz znaleźć ich mniej szkodliwe odpowiedniki. (W tych kwestiach zawsze należy skonsultować się ze specjalistą! Nigdy nie przyjmuj nieznanych Ci leków na własną rękę!)
- Jeśli dużo ćwiczysz, tymczasowo zmień swój program ćwiczeń na lżejsze i nie zbyt męczące.
- Przyjmuj suplementy wapnia, a także witaminy D i fosforu. W kwestii suplementacji również warto poprosić o poradę lekarza. Jeśli chodzi o przyjmowanie środków medycznych, lepiej ufać specjaliście. Przyjmowanie różnych substancji, nawet tych bezpiecznych, może prowadzić do różnych, nieprzewidywalnych skutków i źle odbić się na naszym zdrowiu.
